Boğaziçi Üniversitesi Güney Kampüsü içindeki açık alanların iyileştirilmesi ile ilgili proje kampüsteki gerçek fonksiyonel ihtiyaçlardan ortaya çıktı. Öncelikle tüm Güney Kampüs için iyileştirme projesi ve aşamalandırılması bu ihtiyaçların işveren BU rektörlüğü ile tartışılması ile oluşturuldu. İçeriklerin detaylandırılması, çeşitli komiteler, gruplar ve kişiler ile görüşmeler ve tartışmalar ile çalışıldı. Ana iniş yolu ve giriş projesi ise, BU Güney Kampüs İyileştirme Projesi’nin ilk aşamasını oluşturdu.

Öncelikle girişten meydana kadar olan yürüme yolunda yayaların, özellikle görme engelli yayaların güvenli bir şekilde aşağı inebilmesi için belirli bir genişlik ve süreklilikte bir yol ihtiyacı vardı. Bu ihtiyaç karşılanırken kampüsün tarihi, doğal özellikleri ve üniversite kültürünün yarattığı kuvvetli mekansal hafızasının korunması, yapılan tasarımın bir tür restorasyon yaklaşımı içinde ele alınması gerekliydi.  Yapılacak her yeniliğin her zaman zaten oradaymış gibi davranabilmesi bu hafıza açısından çok önemliydi. Bazen tasarımı biraz geri çekerek, bazen malzemesiyle az iddialı durarak, insanlarla konuşarak, dinleyerek tasarım geliştirildi. Bunu yaparken varlığı proje için çok önemli bir veri olan Boğaziçi peyzajının sürekliliği, orman altı bitki türlerinin devamını sağlayacak, mevcut dokuya eklenen bitki türleri ile sağlandı.

Yaya yolu devamında ele alınan kampüs giriş bölgesi projesi, yaya ve araç girişleri için düzenlemeler, mevcut güvenlik yapıları, otobüs durağı yapısı ile oturma- bekleme imkanlarının geliştirilmesi için dönüştürme, yeniden düzenleme ve baştan tasarlayıp inşa etme şeklinde ilerledi.

Sonuçta girişten kampüs meydanına kadar olan bölge ihtiyaçlar doğrultusunda, var olanla yeniyi, doğalla insan yapımı olanı, mekansal hafızayı dikkate alarak, bir bütünlük ve süreklilik içinde biraraya getiren, mekanın imkanlarını ortaya çıkartıp geliştiren bir şekilde yenilenmiş, iyileştirilmiş oldu.